5 Essential Elements For تفاوت بیماری پارکینسون با ام اس
5 Essential Elements For تفاوت بیماری پارکینسون با ام اس
Blog Article
در واقع، علائم در این مرحله آنقدر کم هستند که اغلب فراموش می شوند. اما خانواده و دوستان ممکن است متوجه تغییراتی در وضعیت بدنی، راه رفتن یا حالات صورت شما شوند.
اگر فردی مبتلا به بیماری پارکینسون باشد، باید دربارهی نحوهی پیشرفت بیماری خود آگاه باشد. او باید بداند به چه علائمی ممکن است مبتلا باشد و اینکه چه زمانی آن علائم آغاز میشوند و چگونه روی زندگی او تأثیر میگذارند.
۳. آگونیستهای دوپامین: این گروه داروهایی هستند که عمل دوپامین در مغز را تقلید میکنند. برخی نمونهها در این زمینه عبارتاند از: پرامیپکسول و روتیگوتین و روپینیرول.
خشکشدن بدن در هنگام آغاز حرکت یا تغییرجهت (گویی پاها به زمین چسبیدهاند)
در خصوص پیشگیری از بروز بیماری پارکینسون، تمامی موارد گفته شده و تغییر در سبک زندگی می تواند مزایایی را به همراه داشته باشد.
علائم شدید پارکینسون: اگر دچار نقص شدید حرکتی مانند سفت شدن ماهیچه ها و مشکل در راه رفتن هستید ، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل بیماری پارکینسون باشید.
تا سال ۲۰۲۲، هنوز هیچ درمان قطعی برای بیماری پارکینسون پیدا نشده است اما می توان پیشرفت آن را کنترل کرد. همچنین هیچ علت مشخصی برای ایجاد این بیماری وجود ندارد.
در حالی که هیچ علت شناخته شده ای وجود ندارد ، تحقیقات نشان داده اند که در گروه هایی از افراد، احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری وجود دارد ، که این گروه ها شامل موارد زیر است:
دارو درمانی همراه با کاردرمانی ممکن است به کاهش علائم کمک کند. (تاثیر کاردرمانی بر پارکینسون)
حجامت یک روش درمانی موثر برای درمان پارکینسون است که میتواند تا حد زیادی علائم بیماری را کاهش دهد. حجامت باعث میشود صفرا و سودا در بدن از بین برده شود و به درمان بیماری کمک میکند.
افزون بر علائمی که برای بیماری پار کینسون ذکر شد ، برخی علائم وجود دارند که امکان دارد در تمامی افراد به چشم نخورند.
پارکینسون میتواند در افراد مختلف به شکلهای متفاوتی بُروز کند. بسیاری از افراد ممکن است برخی نشانهها را داشته باشند؛ ولی برخی دیگر خیر.
این مقیاس بر اساس پیشرفت بیماری پارکینسون به پنج مرحله تقسیم می شود. این پنج مرحله به پزشکان کمک می کند تا میزان پیشرفت بیماری را ارزیابی کنند.
در بیماری پارکینسون و سرطان پارکینسون ، سلولهای ماده سیاه به تدریج می میرند. هنگامی که این اتفاق می افتد ، سطح دوپامین کاهش می یابد.